Ergenliktem menopoza kadar olan süreçte her kadının farklı sıklıkta yaşadığı süreç. Kimi kadın sinirli olur kimisi aşırı ağlak vs. Vs. Ancak duygusal iniş çıkışlar kesin olur. Kadın beyni zaten geriye takılı çalışan bir şey bana göre ve de şu adet döneminde(ilk gün) normalde aklımdan saldığımı sandığım komplekslerin üzerine bir bir düşünüyorum, - neye göre kime göre - asla gerçekleşmicek hayallerime üzülüyorum özgüven de tabi bu sırada dibe vuruyor. Sonra ben hakkaten vasıfsızım ve acizim hissi ve ağlama. Ardından hafif bir rahatlama.
Şu hayatta yanıtını psikolojik/dini açıdan merak ettiğim naçizane sorudur kadınların neden adet olduğu, neden birkaç günlüğüne de olsa her şeyi sorgulayacak ruh haline bürünmek zorunda oldukları. Adaletsiz geliyor açıkçası. Gerçi bu küllerindendoğma durumundan ötürü kadınların daha güçlü olduğunu düşünmüşümdür hep. Gene çok düşündüm bir Budist tapınağına gidip kaybolasım var.
