insanın bazen yapmak isteyip de yapamadığı, olmak isteyip de olamadığı, yani hayallerinin yerine gelmediği ya da tam tersine hepsinin gerçekleşmesi durumunda sarfettiği sozdur. yalnizlik acisinin içinizi dağladıgı zamanlarda odanın içinde sizin kokunuz ve bilgisayarın fanının sesinden başka ses olmadığı durumlarda bunalim moduna girdiğinizde "neden" veya ben bunu haketmedim" gibi iyice insanı uçuruma sürükleyen katalizorler vasitasiyla gozlerinizin dolması ama ağlayamadiğiniz durumları düşünün. nedensiz içiniz kararır bir anlam veremezsiniz tam sınırdasınızdırya ağlayacaksınız ya da ağlatacaksınızdır.insan bazen oyle acilar çeker ki ağlamak hayal olur, artik ne ağlamaya ne de gozyaşlarının yanagından süzülmesine istese de ulaşamaz.ağlayamıyorum der. acılarını anlatırken bile gözleri dolamaz ve sarfettiği iki kelime budur.
