Bunu kesinlikle yapmaya karar vermişse oldukça enteresandır. Ama Özellikle davranışları.
Böyle bir akrabam birkaç gün önce intihar etti. 23-25 yaş arasında genç bir erkek. Sanırım en acısız, habersiz yolu seçmiş: çok miktarda uyku hapı alarak.
intihardan önce ailesi kendisinde gariplik görmüş ama ciddiyetini fark edememiş. Yüzünde hep bir mayhoş gülümse ve sözlerinde daima "olsun, amaan"lı bir üslup. Aslında her insanın takınması gerektiği bir tavır ama bu kayıtsızlık ancak ölümün yakınlığı ile varlık buluyor.
intihar ettiği gece uyku haplarını yutup anne ve babasına tuhaf bir şekilde iyi geceler dilemiş ve gidip uyumuş. Sabah da uyanmamış.
Bu psikoloji daima ilgimi çekmiştir. Ölümü kendi eliyle getirecek olmak ve aynı zamanda bundan rahatsız olmamak psikolojisi.
