Dığer bir adıyla (bkz: four seasons) olan vivaldi eseridir.
Bu eser, solo keman ve küçük bir orkestra için yazılan her bir konçerto üç bölüme ayrılır: ilki bir allegro veya hızlı bölüm; ikincisi adagio veya largo da denen yavaş bölüm ve üçüncüsü ise, sonuçlandırıcı bir allegro veya ‘presto finale’dir.
ilk mevsim ilkbahardır. Bu bölümde tempolu ve çoşkun açılış mevcuttur. ikinci bölümde solo keman, uyuyan bir keçi çobanını temsil eder ve viyola kısmı, heyecanlı bir köpeğin havlamasını andırır. Ve mi gamındadır.
Sol gamında olan bir sonraki mevsim de yazdır. Burada vivaldi,
tuhaf bir şekilde Yazı daha sert bir duyguyla ifade etmiştir. Bu parçanın ilk bölümünde yaklaşan bir fırtınanın uğultusunu vermeye çalışılır, ikinci bölümde ise fırtınanın kükreyişini duyarız.
Sonbaharda bölümü, hasadın toplanmasını kutlayan köylülerin dansı ile başlıyor
ikinci bölümde köylülerin içkinin etkisiyle birer birer uykuya dalışı canlandırılıyor.
Son bölüm ise bir av anlatılıyor. Solo keman korkmuş av hayvanlarının çığlıklarını seslendiriyor.
Kış da "ısıran ve iğneleyen rüzgarlarıyla dondurucu karı” ve onun yavaş hareketini-yuvanın verdiği huzur ve dinginliğe bir göndermedir- çağrıştırır, karda yuvarlanmanın ve buzlu patika boyunca kaymanın heyecan hissini veren canlı bir allegroyla son bulur.
Benim en sevdiğim ise daha canlı huzur verici olan ve birçok duyguyu bir arada yaşaran üçüncü kısımdır.
