hakkaten film gibi ailelerin yaşantılarına şahitlik etmektir. film ama her şey var içinde dram komedi.
şimdi bir aile var. karadenizli şimdi dediysek eskiden yani.
baba sert bi adam. uzun zayıf. esnaf seviyor ama o pek muhatap olmuyor. genellikle kafa yerde hafif eğik bi şekilde yürüyor.
anne kapalı pek dışarı çıkmayan bi evhanımı. böyle toparlak bişey. bunların ikisinin de yaşı geçkin ha 60 larını geçmişler.
4 ya da 5 çocukları var hepsi erkek. bi tanesi orta derecede ünlü bi futbolcu olmuş. kendini kurtarmış.
birinin maalesef hırsızlık yaptığı söyleniyor. hatta bi ara ortadan kaybolduğunda hapse girdi demişlerdi. sonra gene çıktı ortaya.
işte dram burda. adam bu çocuğu böyle serserilikten falan kurtaramayınca tutmuş bigün kulağının ucunu kesmiş. valla bak. çocuk öyle geziyordu.
bizim evden gözükürdü bunların ev. böyle büyükçe altı dükkan falan. ordan görürdüm. kadıncağız yaşlı olduğu için bu çocuklara cam silme balkonu yıkama falan işleri verirdi. benim gördüğüm gibi çoğu kişide görürdü bunu tabi. dalga geçmek kaçınılmaz olurdu.
sonra bunlarınotanca olanı bi kıza tutuldu. herkes görüyor. sağda solda konuşuyorlar falan lakin kız farklı bi mezhepten. baba da dindar. bi çocuğu yatılı imam hatipe yolladı. epey dindar yani. al sana bi olay daha. bazen bi bakıyoruz cadde de baba bu herife bağırıp çağırıyor. millet araya giriyor falan. çocuk kızı kaçırdı sonunda. evlendiler.
böyle lan işte. çağlayan sokakları film sahnesiydi.
eminim hala öyledir. oyuncular ve konular değişmiştir ama oralarda film hep vardır çünkü çağlayan hem baskının hem de isyanın başkentidir.
baba baskı yapar ve fekat çocuk aynı babanın çocuğu olduğudan çocuk başkaldırır. güçlü kişiliklerim mekanıdır çağlayan çünkü güçlü ollmazsan sokakta ezilirsin. çağlayan sokaktır.
