hepimizin çocukluğunda vardır bir ekmek arası...
benim ki aşağıdan seslendiğim de anneme sandviçim hazı mı. domates, beyaz soğan, beyaz peynirdi...
aşağılık babam yıllar sonra hatırlamış bir fazlasını siyah zeytin, ne diyeyim tebrikler.
gelelim bukowski babanın olmazsa kendisinin olmaz babasına, bizimkisiyle arasında ki tek ayrılık biri çimler uzun kemer ile kamçı, diğer piç ayakların çamurlu süpürgenin metal hortumu..
iki gavatın biri geberdi, cennet yada cehennnem diğer pezevenk ne bok yer bilmem..
herkese renkli günler
