Şehriyar büyük şair... 20. yüzyılın ikinci yarısının en büyük şairlerinden biri. Kendisi için boşuna çağımızın Hafız'ı, bütün Şark'ın iftiharı denmemiş. ne zaman bu güzel şiiri (bkz: heyder babaya selam) dinlesem okusam, bana köyü, dağları, bahçeleri ve doğanın güzel çiçeklerini Türkçenin o güzel endamıyla şölene çeviriyor.
Fazıl Hüsnü Dağlarca, onun Heyderbabaya Selam şiiri için "Lirizmin, lirik şiirin ne olduğunu hiç bilmeyen, lirik kelimesini hiç duymamış olan birine onu anlatmak için bu şiiri okutmak kafidir" demiştir.
evet, Şehriyar iran Türklerinden... Farsça şiirler yazıyor. Annesinin "Senin için büyük şair diyorlar ama ben yazdıklarından bir şey anlamıyorum" demesi üzerine çocukluğuna, çocukluk anılarına, çocukluğunun geçtiği kasabaya gidiyor, o kasabayı çevreleyen yüce bir dağa(heyder baba dağı) seslenerek, bu defa Türkçe söylüyor şiirini. 'Türkî dedim okusunlar özleri.'
heyder baba, ildırımlar şaxanda,
seller, sular şaqqıldayıb axanda,
qızlar ona saf bağlayıb baxanda,
salam olsun şövketize, elize,
menim de bir adım gelsin dilize.
***
heyder baba, kekliklerin uçanda,
kol dibinden dovşan qalxıb qaçanda,
bağçaların çiçeklenib açanda,
bizden de bir mümkün olsa, yad ele,
açılmayan ürekleri şad ele.
***
heyder baba, senin yüzün ağ olsun,
dörd bir yanın bulaq olsun, bağ olsun,
bizden sonra senin başın sağ olsun,
dünya qezov-qeder, ölüm-itimdir,
dünya boyu oğulsuzdur, yetimdir.
***
heyder baba, quru gölün qazları,
gediklerin sazaq çalan sazları,
kend-kövşenin payızları, yazları,
bir sinema perdesidir gözümde,
tek oturub, seyr ederem özüm de.
***
heyder baba, dünya yalan dünyadı,
süleymandan, nuhdan qalan dünyadı,
oğul doğan, derde salan dünyadı,
her kimseye her ne verib, alıbdı,
eflatundan bir quru ad qalıbdı.
***
heyder baba, senin gönlün şad olsun,
dünya varken ağzın dolu dad olsun,
senden keçen tanış olsun, yad olsun,
deyne, menim şair oğlum şehriyar,
bir ömürdür qem üstüne qem qalar.
