Kafanızda daima bitmek bilmeyen sorular vardır : " ben iyi bir anne miyim ? Bu yaptığım doğru mu? Çocuğuma iyi bakabiliyor muyum? Hasta olursam ne yaparız ? Ona bir şey olursa ne yaparım? Acaba mezuniyetini görebilecek miyim ? Mutlu bir çocukluk geçirebiliyor mu? Eşcinsel olur mu? Yurtdışına giderse nasil bir hayat yaşamalıyım? 2. Çocuğu ne zaman yapmalıyım? Yapmalı mıyım ? Çocuğumla ilgilenemezsem? Vs. Vs. "
Bunlar gibi milyonlarca soru. Hep endişe ama hep endişe.
Kendini sürekli suçlamak, yetersizlik hissi. Bitmek bilmeyen duygu yoğunluğu. Gençler sanır ki bir tek kendileri düşünebiliyor. Halbuki bilseniz anneleriniz dakikada neler geçiriyor aklından ve sizi büyütene kadar neler atlattılar ve bitmedi de. Sünnetinizde , doğum yaptığınızda ve hatta aşk acısı çektiğinizde sizden daha çok korkup / üzülen / canı yanan yegane varlıktır anne.
Anne olmak ise dünyanın en güzel duygusu ve allah bu mucizeyi kadına uygun bulmuş. Kadın olmak gerçekten muhteşem ve dişi olmakta. Doğurmak , doğurabilmek o kadar mucizevi ki. Ah ah .
Anne olmak tek kelime ile mükemmeldir. Size hiç benzemeyen oğlunuza bakıp bakıp " bu çocuğu ben mi doğurdum ?" diye her gün şasırıp kalmaktır ve o şaşkınlık ömür boyu gitmeyecek üzerinizden. Çocuğunun olmadığı bir dünyayı düşünememektir anne olmak ve ölümden çok korkmaktır. Allah hiç bir anneyi evlatsız , hiç bir evladı annesiz bırakmasın inşallah . Hiçbir anne evladının acı çekişini görmek zorunda kalmasın. Bir anne için daha büyük zulüm olamaz. Bunun imkanı yok. Anne olmak yalnızla çocukları mutluysa mutlu olmaktır. Bireyselik bitmiştir. Bir çok anne de böyle olmalı. Anne olur olmaz artık yalnızca çocuk olmalı ve tüm planlar çocuğa göre yapılmalı. Annelik bunu gerektirir.
