4 yaşında anasınıfına başlamıştım o sene; okula yürüyerek gidiyordum annem bizi yolda size şeker vermeye çalışan biri olursa almayın ve hemen uzaklaşın diye tembihlemişti. bir gün kardeşim ve bir arkadaşımla okuldan gelirken bir adam bizi sevdi ve şeker vermek istedi ilk önce aldık şekeri sonra teşekkürler amca dedik ve 1 dk içerisinde topuk topuk şekeri nasıl havaya atıp kaçtığımı bugün bile hatırlıyorum.
o sene kardan adam yapmıştık kartonlarımıza ve sokaklara.
bir de turuncu montum vardı mutluluk onunla birlikte giyiliyordu.
