Vakti zamanında, minicik sobalı evlerde ev ahalisi, misafir, akraba, çoluk çocuk, hasta dinlemez, fosur fosur sigara içerlerdi.
Bir tek o mu, otobüslerde, uçakta, restaurantlarda, hastane koridorlarında, aklınıza gelebilecek her kapalı ve açık alanda hunharca içilir ve bu rezalet çok doğal karşılanırdı.
Neyse ki o denyo ve sorumsuz dönem bitti ama gene de mesela, kemoterapi gören annemi alıp, açık havada güneşlendirerek bi kahve içemiyoruz.
Çünkü açık alanlarda da, duman furyası var ne yazık ki.
Bir çare bulunmalı.
içenlere ayrı, içmeyenlere ayrı açık hava mekanları yapılmalı belki de.
Bilemiyorum, kafam çok karışık!
