79.
-
Anladım ki insana yaşama sevinci veren şey hayalleri ve umutlarıydı. Ve ben çoktan tüketmiştim hepsini.
Bazen unutuyorum herşeyi, kısa bir an mutlu oluyorum. Sonrası tekrar bataklık.
Çıkamıyorum bu bataklıktan.
Unutmak için uyuduğum uykulardan kâbus görerek uyanmaktan yorgunum.
