kanımca ezginin günlüğü'nün 1990 öncesi yaptığı en iyi albümdür. bu albümün bir özelliği de içindeki şarkıların yeni türkü'nünkilerine en yakın olduğu gerçeğidir. bunun nedeni de o zaman yeni türkü'nün üyesi olan selim atakan'ın albümdeki akşam şarkıları, yaş yetmiş ve ayrılıkta söylenmiş bir yaz türküsü şarkılarında piyano çalmasıdır. o albümün kasedi bende var, ondan biliyorum.
