sanırım annemin yapmayı en çok sevdiği yemek. istanbul'dayken bunu çok yerdim. yanına yoğurt koyardı bir de annem. şimdi bilmemkaç aydır yemiyorumdur. yeşil mercimek yemeği sana bir itirafta bulunmak istiyorum; her ne kadar annemden senin adını cevap olarak aldığım her akşamüstü biraz burun kıvırsam da, ben seni seviyormuşum meğer. ya da o akşamüstlerini... sen bile geçmişe olan özlem hastalığımdan nasiplendin ya... ne desem kendime. her neyse yeşil mercimek yemeği, seni bir gün tekrar yiyeceğim. o zaman konuşuruz uzun uzun...
