ben iyi şeyler yapmaya çalışan kötü bir adamım. gece bile esmer bir fahişe olup yanımda durur. ama kötülük yaratılıştan gelirse ne yaparsan yap yine kötülük çıkıyor. lanetim bu benim kahrolası bir lanet. küçükken yüzümde kötülük işaretleri görüyorlardı , büyürken şeytan gibi taşlandım her gün. benim yaşadıklarımı kim yaşasa bana benzerdi.
sende kalbimde yeşermesine izin vermediğim bir masumiyet gördüm ben.kötülük nasıl benim lanetimse masumiyet de senin lanetin. bunu unutma. bu masumiyetle yaşamasını öğren ki , fıtratına aykırı hareket etme. ettiğin an bittiğin andır. ben kötülüğü öldürmeye kalksaydım bir gün gelir dünyanın yarısını yakar diğer yarısına yananları izlettirirdim ve etrafa dağılmış yanmış et kokusu sarhoş ederdi diğerlerini ve ben bundan zevk alırdım.
sen küçük kız..planlar yapmadan ,koşarak ve ıslanmadan yaşa hayatı. yine koşarak ve ıslanmadan öl. benim kaçarak ve ıslanmadan yaşadığım gibi.
belki bir daha görüşmeyeceğiz. belki bir daha bir daha olmayacak. ne zaman beni özlersen girilerimde belki senin için bıraktığım kokumu alabilirsin. oku, kokla, gereken şeyleri al ve bakiyesini bana bırak.
toroslardan denizi karanlık gördüğüm gibi hatırlayacağım seni. her büyük dağ hatırlatacak seni bana. demiştim ya anlarımı asla unutmam diye sen de benim anımsın artık. evet bu bir vedadır. ama her veda elvada değildir.
esen kalınız. Bakınız bana bu şiir ile veda etmişti.