eğer öyle bir şey olursa, güzel olan sevgili mi, yoksa umudun kendisini bekleyip, o umudun gerçekleşmesi midir, diye düşündüğüm durum. sevmek, aşk, sevgili, tutku, sevginin ta kendisi çok güzel şeyler ama umutlu bekleyişler de bir o kadar güzel bence. bu şey değil ama yanlış anlaşılmasın. yani, elde edilince tadı kaçması, eskisi gibi sevememek, bir şeyi elde edince, kavuşunca, oldum sanmak vs değil. daha da sarılmak, bağlanmak, değerini bilmek. sana verilen iyi hayatın değerini bilmek gibi. sevgili bulunur, yitirilir. yaşanır, kaybedilir. önemli olan o umudun dirildiğini görmek. en önemli ihtiyacın sevgi olduğunu büyüdükçe anlıyor insan. sevdiği biri olmayınca, bir yanı eksik gibi hissedebiliyor. hani şöyle düşünün mesela. futbol tutkusu olan bir insanın, hiç maça gitmemesi gibi, her insanın kalbinde ki sevgi duygusu var ama birini sevememiş olmasının tezahürü gibi yorumluyorum ben bunu. sevgili çok güzel şeydir, ama o umudu diri tutmak daha güzeldir. sevgiyle ve güzel kalın dostlar.
