ne yazayım ki daha? ben "insan hakları, eşitlik, özgürlük" isterken "sen de haklısın da, milliyetçilere hakaret edenler de ceza alsın" diyorum. küüt! olan bana oluyor. daha düne kadar "bsg dedirten bilmem neci zırvaları" başlıkları geziyordu etrafta. kaç tane sağcı yazarın silindiğini, çaylak yapıldığını, en sonunda dayanamayıp, silinmeden "başlarım sözlüğünüze!" diye gittiğini, sözlükteki siyasetin kuru gürültüden ibaret olduğunu eskiden beri takip edenler bilir.
al, "ahlaksızlığı baştacı yapıyorsanız, bile bile bu illet hastalığa kapılıyorsanız, demek ki size reva" diyen birine karşı dizilen küfürler gırla gidiyor ama, "yaşa kardeşim, özgürlüğünü yaşa, atın ölümü arpadan olsun, dibine kadar kökle" desem geçen haftanın en çok beğenilen yazarı olurum. (not : bahsi geçen adamı seven biri değilim. örnek veriyorum.)
alıştık, hep deprem oluyor bu sözlükte. altta kalanlar da nedense hep "vatanseverler!"
şimdi, sizin vatanla bizim vatan da bir değil. onun da farkındayım. "vatanlar bir değil" derken "pkk yandaşısın" demiyorum sana. ama sen öyle anlıyorsun tabii, serbest çağrışım. mesela ben şehitleri kutsal sayarım, sen "devletlerin hesaplaşmasına kurban gidiyor enayiler" dersin. sonuçta kutsallık kişisel, seninki evrensel. sen haklı çıkarsın sözlükte.
ibre, "sizin taraf"ta şimdi. tabii basarsın bildiriyi. ("sizin taraf" diyince, "bizim çalık" gibi oldu lan.) yürü koçum, imzala kardeşim. masum silikler, şeker de yiyebilsinler.
...
velhasıl, filler tepişirken çimenler ezilir. "timur'un filleri" gibi ikincisini getirmek yerine, çevremizi koruyalım.
