pazar günlerini sevmemektir.
nedense pazar günleri sessiz olurdu çağlayan. dükkanların çoğu kapalı. arkadaşların babaları evde, sokağa çıkamıyorlar falan. gıcık kapmaktır. akşamı zor etmektir.
akşamı ettin de iş bitti mi. akşam olunca da korkulan ama varlığı huzur veren babanın, köy derneğine gitmesi ile sıkıntı had safhaya varır. evin içinde patlarsın.
televizyon yok, radyo da bişey yok. aklına yatmak gelir saat daha 8 falan olmasına rağmen.
oynarsın yatakta, sağa sola dönersin. oturur, yatarsın.
bazen tam o anlarda dayı gelir. hahahaa her şey değişir. kalkın sinemaye gidiyoruz der. hoohohoho. sevince bak lan. çağlayan dan çıkarsın pangaltı ndaki inci sienamsı na kadar yürürsün. izlersin bi türkan şoray filmi. severek sevmeyerek neyse çünkü çocuksuni tarkan filmi istersin ama hiç yoktan iyidir.
böyle aniden değişen anları yaşamaktır çağlayanlı olmak çünkü semtin ruhu böyle.
