Bir kere şu konuda bi anlaşalım "spor" değildir, günbegün sizlere yoga mucizelerini aktarmaya devam edip bu başlığı baya zimmetleyebilirim. Hatta bugüne kadar tek kelime yazmamış olmam hayli düşündürdü. Yoga özeldir, başkadır, kendinize ve kendiniz vasıtasıyla eşinize, dostunuza, antiyoga tayfayı dürtmeyeyim diyorum ama yazmadan edemeyeceğim, evrene yapabileceğiniz en müthiş kıyaktır.
içinize dönmeyi, sesinizi duymayı aslında endişelenecek hiçbir şeyin olmadığını yogayla öğrenirsiniz.
her pratikten sonra matınızdan bir zinciri daha kırarak kalkarsınız, çünkü ölmüş (bkz: savasana) ve dirilmişsinizdir (bkz: cenin pozu)
yogaya adanmadan önce verdiğiniz tepkiler, çatıştığınız insanlar bütün kötü manalarını yitirir saf bir kabulleniş hali başlar.
kafanızı bacaklarınızın arasından geçirmek demek değildir yoga çünkü bazen ne yaparsanız yapın o şekil pozlarda olamazsınız (tamamen anatomik sebepler) ama keşfedersiniz yirmi yıldır, otuz yıldır içinde olduğunuz o bedenin bütün sınırlarını, onun bütün hallerine şahit olursunuz.
Bazı gün en basit poza bile giremez ve kabullenmeyi öğrenirsiniz. Ve bazen de aynı gün yakınından bile geçemeyeceğiniz zorlukta bir pozla karşılar sizi. Öğretir, anlatır, susturur, kabullendirir.
Otuz yaşında ayakta durmayı öğrendim dedim yoga için, otuz yaşında kendimi sevmeyi, otuz yaşında her şeyin aktığını, direnmenin hiçbir manası olmadığını ve bu andan başka hiçbir gerçek olmadığını.
