muse hayranı sıradan bir çamaşır suyu olarak, açık ara en sevdiğim muse eseri. knight of cydonia'nın yeri gönlümüzde ayrı fakat madness'ın o mistik havası hepsinin önüne geçiyor.
başından sonuna muhteşem desem, boş yapmış olmam.
her ne kadar klibi üzerinden konuşuluyor olsa da, grubun, roma'da sergiledikleri performans klibinden daha güzel. sadece o performansa özel olarak matthew bellamy parçanın sözlerine tek bir kelime eklemiş. orijinalinde "what you mean" olan söz, bu performansında "what you fucking mean" olmuş. (evet, gereksiz bir detay verdim, farkındayım)
son olarak;
"i need your love" kısmı malumunuz, bu kısımda, matthew bellamy'nin muhteşem performansına yüzyılın en sakin adamı chris wolstenholme'un back vokalliği eşlik ediyor ve oluşan armoni bizi evrenin bilmem kaçıncı boyutuna götürerek, içimizde biriken haykırma isteğini açığa çıkartıyor. hulâsa-i kelâm; etimizden et kopuyor.
