ablanın evden tasınması, belki de sehirdısında yasayıp birkac ayda bir gorusulmesiyle sonuclanacak durum, nedensiz bir sekilde uzulunur abla evlenirken, mutlu olacagı bilinse de, kendi hayatını kurmasının sevinci gorulse de, bencillik sarar insanı, abla ile eski kadar cok gorusulemeyecek, eskisi kadar dertlesilemeyecek, aileyle bir sorun oldugunda aradaki kopru yok olacaktır, tamamen bencillik yuzunden huzunlenilir, yoklugunun en fazla hissedildigi zaman da sabah kalkıp, yatagında gorulmedigi zamandır, belki birkac damla gozyası dokulur, hep mutlu olması dilenir
