ülke olarak her türlü bilimsel, ya da teknolojik gelişmeyi 1 adım geriden takip ettiğimiz sürece bu uygunluk hakkında konuşulanlar hep havada kalacaktır. ama bu tür uygulamaların yapılmaya çalışıldığı 3-4 yerde bulunmuş biri olarak, bu tür bir kalite anlayışının bize pek uymadığını söyleyebilirim.
bu uygunsuzluk bizim iş yapma felsefemizle birebir aynıdır. türkiye'de bir vatandaş sürekli bir kurtarıcı siyasi lider bekler. birisi gelsin, herkesin ağzının payını versin, her sorunu çözsün ister, ancak kendisi siyasetten ölesiye uzaktır. masaya yumruğunu vuran adam bekler. gelen liderlere çok kolay bir şekilde 2. atatürk yakıştırması yapar. bu çalışma yaşamında da de böyledir. ister ki birisi gelsin, herşeyi düzeltsin, kendinden başka düzgün iş yapmadığını düşündüğü herkesi yola soksun vs.
oysa ki toplam kalite yönetimi, mevcut işi belli kişilerden alıp, herkese yayar. bir kolileme işçisinin, bir odacının bile işleyişte önemli rol oynadığından hareket eder. herkese sorumluluk verir. işleri görev tanımına göre düzenler. dolayısıyla ali gidip veli geldiğinde de iş yürüsün ister. ama dediğim gibi bizde tam tersi. her durumda bir süper kahraman beklenir, tüm sorumluluk ona yüklenir.
birisi tky gibi ya da diğer kalite sistemleri benzeri bir şey uygulamaya çalışsa, "aman canım işler bu olmadan da yürüyo işte ne gereği var" der. değişmek istemez, rahatını bozmak istemez. şu an bir kamu kurumunda benzer bir çalışma yürüttüğüm için bunun en sert örneklerini görebiliyorum. sözün özü; bu tür işler biz de istendiği için değil arkadan ittirildiği için yapılır.
