bizdeki toplam kalite yönetimi anlayışı şapka kanunu gibi göstermelik bir batıcılık ve ilerleme görüntüsü arzeder. yani zahiri şartlar yerine gelsin de gerisi bir şekilde hallolur veya göç yolda düzelir diyen teslimiyetçi anlayış siyasette olduğu gibi tky konusunda da kendini gösterir. toplam kalite yönetiminin olmazsa olmaz unsurları veznedara ödenmesi gereken bir vergi borcu mesabesinde görülüp, onun ruhu kavranmaya çalışılmaz. bunu sırf ceza ödememek için emniyet kemeri takan sürücüye benzetebiliriz. yani kendi can güvenliği için bir gereklilik olan bu önlem, klasik türk insanına göre sırf cezadan kurtulmak için polisi görünce alelacele yapılan bir formalitedir. ha bu her zaman olumsuz bir görüntü arzetmez. örneğin yeni türkiye asırlık bir hukuk terminolojisini bir anda değiştirmiş ve avrupa hukuk sistemlerini başına türk ibaresini ekleyerek birebir kopya etmiştir. ancak daha sonra bu topluma kaynamış ve içselleştirilmiştir. yani halkın kendi kendine hissettiği sorunlara karşı peyderpey üretilmesi gereken kanun, bir şablon halinde ithal edilmiştir. bu nasıl ki ruhsuz bir kanunun işlerliğini büsbütün ortadan kaldırmamışsa, aynı şekilde ruhsuz bir tky de tamamen pasif bir kurum değildir. mecburen de yapılsa, faydasını gören türk insanı, zamanla bunu da içselleştirecektir.
