Birincisi arkadaş zoru ile 6 ay, lise bahçesi sınırları içinde geçen ıstırap dolu bir ilişkiydi. Ders çalışmasına engel olduğum gerekçesiyle beni terk etti.
ikincisi, deli divane aşık olduğum 17 yaş aşkım; 1 senenin sonunda ‘birlikte’ olmadığım için terk etti.
Üçüncüsü, 2 senelik bir maratondu, karşı cinsin rolünü üstlenmeye çalışmak zordu, ben bi halt yedim ve terk edilmelerin ardından ilk defa terk ettim.
Ve şu an, 2 sene 3 ay olmuş olgun bir ilişki içersindeyim.
Bu kadar insanın gelip geçmesine gerek var mıydı diye sorarsam kendime, bence yoktu.
Fakat olgunlaşmak için acı yaşamak gerek, orası kesin.
