oyun konu olarak dolu bir oyun değil, tv dizisi olsa muhtemelen çoğu kişinin eleştireceği, pembe dizi tadında bir oyun fakat bunu bir tiyatro oyunu olarak düşünürsek bu fikri bertaraf edebiliriz diye düşünüyorum.
oyunun başlarında karakterlerin -oyun her ne kadar ingilizce'den çeviri bile olsa- oldukça vasat ve yapmacık konuştuklarını düşünürken sonrasında tamamen toparlandı bu durum. çeviri oyunlardaki ifadelerin ve buna bağlı olarak ses tonlarının da kendi dil ve tonlama yapımıza uyarlanması taraftarıyım. "hey dostum lanet olsun biraz daha sakin olamaz mısın" deyince duygunun içine sıçıldığını düşünüyorum. hey dostumsuz oyna şunu kardeşim. neyse. dediğim gibi oyunun eksik tarafının bu olduğunu düşünüyordum ki büyük ölçüde düzeldi ilerleyen dakikalarda. oyunculukların neredeyse tamamı başarılıydı. bazıları ise çok başarılıydı. konusu daha önce de belirttiğim gibi sıradan ve pembe dizi tadında olsa da herkesin yaşantısında bulunabilecek içeriklere sahip. bu yüzden konuya adapte olmayı reddetmek yerine konuyla bağ kurmaya odaklanıyorsunuz. yer yer eğlenceli diyaloglar mevcut, çoğu kişiyi güldürebildiklerini düşünüyorum. bu yıl izlediğim oyunlar içerisinde en başarılı olandı diyebilirim.
