bu sözü duyup da gülümsemesi yüzünde donup kalmayan tek kişi tanıyorum * o da aptal aptal herşeye güldüğü için pek önemli bir istisna olarak kabul edilmiyor. şöyle ki efendim, bu teorikte kibar, tatlı, bir ablanın küçük erkek kardeşini uyarması kadar şefkat dolu olan cümlenin pratikte mutluluk yutan bir canavara dönüşmesi beni bir hayli üzmektedir. bu cümle geleceğin stand-up'çılarını, mizah ustalarını kaybettirmiş. Türk insanın mizah kültürünün ibiş'de kalmasına uzun süre sebep olmuştur. ama bu cümle, küresel ısınmayla ve dost ortamlarında bu cümle hakkında yapılan geyiklerle etkisini yavaş yavaş yitirmeye başlamıştır. bu da umut dolu sevgi dolu bir Türkiye hayallerini yeniden ateşlemiştir.
