karşı tarafa yaşattığım muhtemelen en büyük zulümdür. yüzümün aldığı şekilden, -zaten küçük ve çekik olan gözlerin kaybolması, bozulmuş bir cilt- ehli görünme çekincesiyle gülmekten imtina etmekle salıvermek arasında kaldığımdan mütevellit olduğunu düşünüyorum.
eskiden biraz daha balık etliydim de yanaklarım ve yaşımın da verdiği ışıkla biraz daha sevimli olabiliyordum. cehalet de önemli bir faktör tabi. kurumuş cilt ve dudaklar, zayıf surat, şişen gözler ve bir miktar alterle ne kadar güzel gülünebilirse o kadar oluyor işte.
