hesap açtırmak için bankaya gidesiniz (akbank'a)uzunca bir süre sıra beklersiniz. sonra sizi üst kattaki diğer yetkiliye gönderirler. yukarı çıkıp biraz da orada beklersiniz. sonra hazreti görevli sizi masasına kabul eder. hesabınızı açar ve defterinizi almak için tekrar alt kata inmeniz gerektiğini söyler. tekrar alt kata inersiniz, orada bir süre daha beklersiniz. alt kattaki diğer hazret, adınızı kontrol ederken isminizin yanlış olduğunu fark eder. sizi hemen üst kata gönderir. üst kattaki görevli boşalınca ona derdinizi anlatırsınız. kontrol eder. evet. yanlışlık olmuştur. bu yanlışlığı düzeltmek için dilekçe yazılması gerekecektir. bankamatik kartınızı da adınız düzeldikten sonra alabileceksinizdir.
bankayı şaşkınlıkla terk edersiniz. ertesi gün ve daha ertesi günler (her defasında yeniden sıraya girerek)adınızın düzelip düzelmediğini sorarsınız. ancak, o bir harflik düzelme bir türlü gerçekleşmez. kimsenin adınızın neden düzelmediğine dair bir fikri yoktur.
aradan geçen günlerde 444 25 25 i ararsınız 45 dakikaya yakın bir bekleyişin ardından operatöre ulaşırsınız. onun da yapacak bir şeyi yoktur. sizi yeniden bankaya yönlendirir.
öfke içinde bankanın genel merkezine ve internet ulaşımına mail atarsınız. cevap gelmez.
sonra çaresizlik içinde, yanlış adınıza düzenlenen bankamatik kartına razı olusunuz. bu arada, (10 gün sonra) bankanın genel merkezinden adınızın düzeltildiğine dair (lütfen) bir cevap gelir. siz elinizdeki yanlış isimli bankamatik kartıyla yaşamınıza devam edersiniz.
maceranın devamında bankamatik kartı yutulunca ya da kaybolunca neler yaşanacağına dair bu satırların yazarının henüz bir fikri yok.
(bkz: hayat bu kadar zor mu?)
