"ilk taşı en günahsız olanınız atsın" diyen bir peygambere inan, insanlık tarihinin -bir başka anlatımla- acılar, gözyaşları, katliamlar ve soykırımlar bütünü olduğunu bilen ve bunların çok ama çok ama çok ama çok büyük bir bölümünü de kendileri yapmış ve hala da yapmakta olan solucanların, kibritini kendilerinin çakmış oldukları bir yangın sonrasında yangın yeri ahalisini töhmet altında tutmak için kabul ettirmeye çalıştıkları trajedi...
türk ve ermeni ayırımını yapmanın bile insanlık suçu olacağı konusunda anlaşarak, o günleri yaşamış, o acıları çekmiş tüm insanların bizim kardeşimiz, anamız, babamız olduklarını bilerek, tüm ölenlerin yasını tutabilir ve neden oldukları olaylar için bugün bambaşka birilerini, bizleri, sorumlu tutmaya kalkanlara lanet edebiliriz ancak...
bu ülkenin harcında eleştirilecek bir milyon şey olabileceğini ama bizlere bir halktan nefret etmeyi kimsenin öğretmemiş olduğunu, ola ki buna kalkışanlar varsa da bu konuda -en azından bugüne kadar- başarılı olmamış olduklarını bilerek dik tutmamız gereken başımızı o günlerde derin acılar çekmiş insanlara saygı için eğmemize engel de olmadığı kanısındayım...
