veda edip hayatımızdan çıkanlar...
arkasından ağladıklarımız...
çocukken yaşadığımız saf dostluklar...
bazen anne kokusu, bazen babanın sert bir bakışı...
yani vakt-i zamanında elimizdeyken kıymetini bilmeyip yitirdiğimizde değerinin büyüklüğünü anladığımız değerlerdir özlenenler.
