iki insanın duygularını dışarı vurması ile başlayan sözlü anlaşma. sanırım böyle... ama üfürükten teyyare bir şeydir sevgili olmak. nedeni basit; canım, cicim ilerlerken 3-5 dakikalık bir telefon ile bitebiliyorsa, ayrıldıktan sonra görüldüğünde selam dahi verilmiyorsa, yaralı bırakılan taraf sesini duymak istediğinde telefon meşgule alınabiliyorsa veya konuşmak için binbir takla attırılıyorsa o anlayışın ruhuna tükürmek lazımdır. sevgili olmak her adamın harcı değildir. ilerisini düşünmeyenler için eğlenceli, bir o kadar da vazgeçilmez olduğunu düşünmekteyim.
