son anda binmekten vazgeçtiği otobüs, suskun kalınmış bir telefon araması, sinemada yanında duran boş koltuğa bakış. tamamlanmamış bir cümledir insan.
yalnızlığıyla bile bir araya gelemeyecek kadar ıssız. bütün bunlara rağmen hayat, yine de anlamlı bir cümle kurabilme isteğidir.
