türkiye'nin 1950'den sonra aydınlık gördüğünü söyleyen kişi varsa; oturmuş olan kişilik taşlarının temelinde cehalet, duvalarında riya, tavanlarında dalkavukluk bulunuyordur.
okuduğum onca tarih kitabından sonra 1950'den sonraki hükümetlerin veya yöneticilerin her birinin utanılacak bir kısmını bulmuşumdur ne yazıktır ki. ve bu ülkede yaşadıkça utanmaya devam edeceğim.
ki fazla derine inmeye devam edersem atatürk'te bile buluyorum. bunu söylediğimde bu sefer kemalist cahil kitle tarafından topa tutuluyorum.
özgür bir düşünce olarak dilimden çıkan her kelime; her ideolojinin
her dinin ve her türlü insan güruhunun ar damarına basıp gözlerinin açılması ve değişmeye başlaması yerine; bana küfretmesine hatta saldırmasına neden olan olaylar yaşıyorum.
üzülüyorum utanmaktan utananlara.
üzülüyorum suya baktıklarında kendilerini bir kaplan gibi gören kedilere.
ve üzülüyorum; sizlerin anlayışınızı tamamen kaybetmenize.
ama biliniz şunu; artık ne size acıyorum, ne de bu zamandan sonra acırım.
