segili günlük, saat:06:24
Kararan havayla beraber yitiriyorum mutluluğumu, sanki hava karardıkça gerçekler ortaya çıkıyor ve beynim hiç durmaksızın başlıyor kendi yarattığı denizin dalgalarıyla boğuşmaya… Hava kararıyor ve içimdeki aydınlığı yavaşça kaybediyorum. Sabahın ilk ışıklarıyla açıyorum gözlerimi ve başrollerinde oynamaya başlıyorum neşelilik oyununun. Koca bir günün ardında yoruluyor bedenim ve mutsuzluk çöküyor üstüme kararan havayla birlikte. Geceleri uyumaya çalıştıkça göz kapaklarım direniyor, yoruluyor ve kapanıyor en sonunda. Rüyalarımda da beni rahat bırakmayan binlerce bastırılmış duygu çıkıyor karşıma. Gün ışıyor yine ve aynı sahne… Baştan başlıyoruz hayata!
