hem öfke kontrolü hem de konsantrasyon isteyen işler için bünyede var olması, o duyguyu sağlayabilmek insana büyük bir artı katan durum. tabii hangimiz başarabiliyoruz o ayrı. başarabilen kişilere gıpta ile bakıyorum. benim bahsettiğim, hiç bir olaya sinirlenmemek değil tabii. insan duyguları sonuçta, elbette sinirlenecek. ama sakin kalabilme yetisi apayrı bir boyut. hani tabiri caizse uyuz bir sakinlik değil benim demek istediğim. ki onun adı sakinlik değil zaten, uyuzluktur pasifliktir. benim demek istediğim, ne telaşe memuru olan, ne de kendinden ve çevresinden bir haber olmayan, kendinden emin olan bir çizgide sürdürmektir, sakin kalabilme becerisi. biraz karışık oldu ama anlatabilmişimdir umarım.
