..o kadar özlemini çektiği bu oda, bu yatak, gündelik yaşamlarının coğrafyasında yer almıyordu. belki bir gün gidebilecekleri bir yerdi yalnızca. bu belkibirgün'ün de her günkü takvimlerde yeri yoktu. aslayı kabullenmeyen yüreğimizi, aklımızı oyalamak için benliğimizin kuytusunda gizlice bulundurduğumuz o sisli, belkibirgün beldesi. yaşamın karşımıza çıkardığı çetrefil yol ayrımlarında.. zor sorular.. imkansız seçimler karşısında.. kolayca, evet veya hayır, şu veya bu, sen veya o, diyemediğimiz zamanlarda ruhumuzu oyalayan veya törpüleyen belkiler.. belki günlerden bir gün, belki evlerden bir ev, belki onlardan biri, belki ben, belki sen.. *
