2002 yapımı çok güzel bir film, bundan ziyade misyonunu yerine getiren bir film. ilk yarısında doktor luic'e küfredip ne şerefsiz bir adam derken, ikinci yarısına doğru film gerçeklerin ne olduğunu tek tek gösteriyor ve o melek yüzüyle audrey'in nasıl bir karaktere hayat verdiğini gözler önüne seriyor. şizofrenik bir tek taraflı aşkın içerisine giren audrey'in karakteri hem kendine, hem aşık olduğu doktora hem de kafasında kurduğu dünyaya ters düşenlere öylesine zararlar veriyor ki çoğu gerçek hayatta başa gelse kan donduran cinsten. sonunda audreyimizin karakterinin aşık olduğu adamı yaralamasıyla akıl hastanesine yatıyor ve biz iyileşti sanarken o ilaçlardan aşık olduğu adamın resmini yapıyor duvara, audreyimiz de çok yetenekli bir ressam filmde. filmin büyük bir tür karmaşası içinde olduğunu söylemek gerek, romantik komedi ve gerilim demişler. gerilim bir nebze evet ama ne romantikle ne de komediyle alakası yok filmin, psikolojik, deneysel hatta bağımsız diyebiliriz. film afişini de hiç beğenmediğimi söylemeden geçmiycem elbet.
