Öncelikle not, oyunu bitirmedim ama bitirir miyim emin değilim. %50 sini tamamladım diyeyim.
Atmosfer işini ne kadar güzel başardıysa oynanış tarafını o kadar başaramamış bir oyun olmuş Hellblade Senua's Sacrifice. Oyun tarafı sizi şaşırtmanın yanından bile geçemiyor. Puzzle sistemi başta hoş olsa da o kadar sefer kendisini tekrar ediyor ki gerçekten insana fenalık geçirtiyor. Ekstra olarak bu puzzleların da yaratıcı olmalarını yavaş yavaş beklerken tam aksine sadece sakız gibi uzayan, dümdüz amelelik işlerine dönüşmeleri de ekstra daha da sıkıcı hale getiriyor işleri. Biraz oyun oynamış biriyseniz zaten puzzle parçalarının nerden çıkacağını çıkartıyorsunuz. Şu kadar bu durum, 2 tane sign var ve 1 ev birde sağdan doğru ilerleyen patika var. Hani bu tarz bir oyunda bunun ne anlama geldiği aşırı açık.
Dövüşleri konusunda eleştiremem çünkü odaklandığı nokta o değil. Aşırı basit, üzerine çok çaba harcanmamış bir halde. Yeterli. Bunlar da yine aşırı bariz şekilde oluyor aynı puzzlelar gibi, geniş düz bir alan görüyorsanız bilin ki dövüş gelecek. Yine parry gibi geyikler söz konusu, doğru zamanlama ile çok ciddi damage indirme vs vs.
Açıkçası konsept 3 alanda öğretilen mekanikleri kavratıp belli ki son bölümünde de hepsini kombine edip final puzzle ile bitecek gibi duruyor, o kadar bile kafa yormaya gerek yok yani konsepti yakalamak için. Bitirirsem sırf finali görmek için bitiririm. Ama tekrarlamam gerekli, o kadar oynanış tarafı bayık ki güzel atmosferi, nord mitolojisi triviaları, şizofreni teması falan gerçekten kurtarmıyor oyunu.
Düşük bütçeli olması falan bile gerçekten kurtarmıyor oyunu. Deneyim etmek için oynanır ama ben spesifik olarak bunu arayan birisi dışında bu oyunu tavsiye edebileceğimi zannetmiyorum. Atmosfer olarak bu kadar güzel duranı pek olduğunu sanmıyorum ama puzzle olarak bakılınca piyasada üstüne katlayacak oyun gerçekten çok fazla. En basiti aklıma gelen The Talos Principle. Hoş o biraz daha kazık ama, neyse.