önüme nispeten büyük hedefler koyuyor, o işlere girişip kendimi strese sokuyorum. sonra "dur biraz gevşeyeyim" diyorum ama aklım strese sebep büyük iş için çalışmadığıma gidiyor ve uzanırken dahi strese giriyorum. işin kötüsü biliyorum ki o işi bu işi veya diğer işi bitirince duramayacağım daha da büyük hedefler seçeceğim onlara kasıcam. böyle yapa yapa ömür geçecek galiba.
