ancak öncül sorunlar vardır, ardıl sorunlar vardır.
örnek, eğitim sistemindeki sorun. öncülü üniversite, ardılı orta ve ilk öğretim kurullarıdır. bugün çıkıp da aziz sancar "ülkemizde iyi kötü işleyen bir ilk-orta eğitimi var, bizim sorunumuz yüksek öğretimde" diyorsa önceliğimizi "yüksek öğretime" vermemiz gerekmekte.
enteresan olan şudur, eğitim sistemini eleştiren pek ilk-orta okul öğretmeni göremezsiniz. yanlışları var mıdır? besbelli. ancak onların yapabileceklerinin bir sınırı vardır.
çokça tenkitte bulunan insanlar genelde akademisyenlerden, professör, doçent gibi insanlardan çıkmakta, sürekli bir beğenmezlik, isteksizlik hali takınmakta olan bu insanlar bilirler ki işbu sorunun birincil kaynağı kendileridir.
savunma da bunun içindir özünde.
yapmamız gereken nedir?
onun yanıtını gece birde, bir sosyal medya platformunda arıyorsan bol şans yoldaş. bana da bildir.
