hayvanlardan bizi ayıran özgün irademiz ve seçme şansımızdır, hayvanlardan irade ,duygu, merhamet vb.. şeyler beklemek akıl dışıdır bilimsel değildir. hayvanlarda beyin ön lobu yoktur yani anlayan bilir, duygu, hissiyat, sevgi, merhamet, irade gibi şeyler hayvanlarda olamaz, sadece tepki verebilirler seçme şansları yoktur.
bizler hayvanları sevebiliriz bu tamamen kişiyle alakalı bir durumdur hayvan sadece yemek verildiği veya verilme ihtimali olduğu için kuyruk sallıyor olabilir veya da elle okşanmak için iyi davranıyor olabilir ki bence hayvanlar o kadar tüyün altında sadece kaşınma ihtiyaçları için okşanmaktan keyif alır gibi görünüyorlar bize de sevilmekten anlıyorlar gibi görünüyor. sadece köpek için de değil diğer tüm hayvanlarda aynıdır bu. kişi sadece görmek istediğini görüyor, inanmak istediğine inanıyor o kadar.
kesinlikle tam olarak bilemeyiz ve de güvenemeyiz. bu bahsettiğim şeyler insanlarda da var hatta çok daha fazla tehlikeliler tabi bu konumuzun dışında sosyolojik bir konudur tartışılabilir, insanların da tehlikeli olması köpeklerin önüne çocuklarımızı koymamızın gerekçesi olamaz.
tabi bakılabilir eğer sevgi eksikliği varsa kişinin uygun önlemleri alıp sevebilir, sokakta üşümüş hayvan görürsün buna acırsın bunun o hayvanla bir ilgisinin olduğunu mu düşünüyorsun, kesinlikle hayır sadece empati kuruyorsun onun yerine kendini koyuyorsun ve acıyorsun ki bu başlı başına hastalıklı bir harekettir çok şükür benim halim çok daha iyi gibi bir durum.
kısacası bu konu duygusal yaklaşılacak bir konu değildir, matematiksel yani bilimsel yaklaşırsanız konuyu daha fazla netleştirip daha sağlam kalıcı ve köklü önlemler alabilirsiniz.
ayrıca birbirimize de saldırmayalım bu özellik insansak eğer bizde olmamalı.
