Cengiz Aytmatov'un daha yeni okumuş olduğum kitabı. Üç aileden ibaret bir orman koruyucusu yerleşkesinde arkadaşları kayalar, bitkiler ve dedesinin dürbünü olan çocuğun masallarla, ki yetişkinlikte buna yalanlar denir, yaşama vermiş olduğu anlamın, bunun ne kadar derinlerde olduğunun ve sonunda yetişkinlerin duvarına bu anlamının nasıl çarptığının güzel işlendiği bir kitap. Çocuğun tek akrabası olan Mümin dedenin hayat karşısındaki tutumu ve karakteri, gayet güzel birkaç tespit koyuyor ortaya.
