Herkes pek bir duyar kasar olmuş. Bir durun arkadaş.
Eşim ile evimizde üç yavru, bir anne, iki de kendi kedilerimiz var.
Hamile kediyi kış için anne kadrosundan geçici kadro verdik, sıcak sıcak iç mutfak balkonumuzda yavruları ile beraber mutlu.
Konuya gelecek olursak, anne dahil olmak üzere kendi kedilerimiz tok evin aç kedileri. Anne, anne olduğu için saygılıyız, süt veriyor falan, ona lafımız yok. Ancak kendi kedilerimiz tam açlar, hep açlar. Biri şişko diğeri de onun üçkağıtçısı.
Mama, mama, mama..
Hep veriyoruz, doymuyorlar, bizim yemeklere kadar salça oluyorlar. Hele o siyah beyaz şişko smoki yok mu, aman yemek yerken görmesin beni.
Diğeri.. Tam başa bela..
Sabah kahvaltıda salam veya akşam salataya konacak ton balığını aman görmesin..
Arada ben de derim, belki o isyanla yazılmıştır "amına kodumun kedileri" diye.
Fakat şu da gerçek, kediler olmasa biz ne yaparız. iyi ki varlar.
