hatıra ama öyle böyle değil.
gerçi ilk iki ev artık yok ama şüküren şimdi farkediyorum ki eşyalarının epey bi kısmı duruyor.
gardolap, 5 kapılı ama şimdikiler gibi değil. hayvan gibi kapıları var. yaramazlık ya da şımarıklık yaptığımda anahtarına basıp, tepesine zıplardım. anam ne yapsa işlemezdi artık. terlik atar, bağırır. in aşağı der. ben kıs kıs güler inmezdim.
ha gardrop deniyor galiba, neyse.
dikiş makinası, esnaf olmamızdan dolayı işimiz onlaydı ve evde dururdu çünkü ana, baba, ablalar kullanırdı.
italyan malı, necchi sanırım ya da ona benzer. ama bir mobilyası var. hayran kalırsın. direk ağaç kullanılmış, sunta falan değil. makina yağı ve ağaç kokusu karışımı bi koku yayar yaklaştıkça ki 1 trilyona değişmem o kokuyu.
1 trilyon kazanma ihtimalim var ama o kokuyu kayberdersem, trilyon versem geri getiremem.
gittiğimde saygı gösteririm makinama, onun da katkılarıyla büyüdüm. neredeyse sevip okşuycam yani o derece. otururum sandalyesine ki, bizim evde makinanın sandalyesi diye bir deyim vardır. aslında taburemsidir. son zamanlara kadar saklıyordum onu, çürüdü. otururum demiştim ya, evet, otururum makinanın yeni sandalyesine. çekmecelerini açarım, kaparım. motoruna bakarım. ne güzelmiş derim. eski troleybüslerin çizgilerini taşır, motoru. her hattı yuvarlak.
çekmecelerini açar kaparım, yağ gibi kayar. çok ilginç dizaynı olan bir iğneliği vardır. iğneleri oraya koyarsın. böyle arkasına elini getirirsin iğneliğin hafif itersin o tıkırt diye açılır.
banko, banko evin değil aslında. banko dükkanın tezgahı. baba banko derdi bizde haliyle öyle öğrendik. o da ağaçtır. o da sıcacıktır.
geçen ev halkı atalım, işe yaramıyor, kurt yapar falan dediler. laaaayn dedim ne diyonuz siz.
ben onun üstünde büyüdüm. okuldan gelip baba, dükkana bak diyip çıktığında, onun üstünde ders yaptım. aldığım büskiviyi onun üzerinde yedim. aşık olunca onun üzerine başımı koyup üzüldüm, sevindim. attırmadım. aksine, içine ilaçlar falan sıkıp kurt gelmesin yaşasın diye uğraştım.
makas, iki tane var ikiside duruyor. aslında biri duruyordu, pederin garajında diğerini de buldum. silip temizleyip onu da evine kavuşturdum.
konuya gelirsek şimdiki baba evi en az kaldığım baba evi daha öncekilerde fazla kalmıştım ama olsun. bu da onlardan izler taşıyor ve her yerinde delikanlılık hatıralarım var.
gücüm yettiğince ayakta ve bizim olarak kalsın.
