dini ve tanrısı olmayanların sığınmasına gerek yoktur, keza bu insanlar sığınılacak bir şeyin olmadığını bilirler o yüzden de korkmazlar(sığınmaya muhtaç olma isteği tamamen inanışın getirisidir). yine aynı şekilde bu insanlar zaten sorgulayan insanlardır, sorgulayan insanlarda varoluş sancısı çeker. tapınma döngüsü, tapma isteği dinler, tanrılar insanların kendilerini değersiz hissedip delirmemesi için tasarlanmıştır, bu evrende doğmamızın, ölmemizin ve hiç bir anlamımızın olmadığını ego(benlik)muz kabul edemez. kabul edemeyen egoda kendi ilizyonlarını yaratır. böylelikle hem kendine değer atamış olur hemde dinler ve tanrılar kişinin tek gerçekliği olur, o öyle olmasını istediği için.
