Farklı coğrafyalarda yaşayan farklı kültürdeki insanların bir kaza sonucu kesişen yaşamlarının anlatıldığı, her sahnesi dram yüklü ödüllü bir film. Bana en ilginç gelen yanlarından biri çok az replik olmasıydı. Golden globe töreninde yönetmen Alejandro Gonzalez Inarritu ödül için sahneye geldiğinde şunu söylemişti: farklı ülkelerde farklı dillerde çektik zor oldu ama neyse ki sinemanın dili her yerde aynı ve söylemek istediğimiz sanırım anlaşıldı. Gerçekten de Alejandro Gonzalez Inarritu, filmin genelinde oyuncular yerine kamerayı konuşturmayı tercih etmiş.
Benim bir yönetmenden en büyük beklentim bir bakış açısı sunması ve gerisini izleyiciye bırakmasıdır. Yani kapıyı aralayacak odanın içindeki bir iki eşya görülebilecek gerisi ise izleyicinin hayal gücüne zevkine bırakılacak. Alejandro Gonzalez Inarritu tam da böyle yapıyor. Hemen hemen hiçbir sahnede bu böyledir, bu şöyledir bu doğru bu yanlıştır diye bağırmıyor. Sizi odaya sokup eşyaları anlatmıyor, kapıyı aralıyor ve gerisine karışmıyor.
--spoiler-- King of the heavenda Müslümanlara övgü vardı. Bu filmde de Müslümanların yardımseverliği gösterilmiş. Özellikle brad pitt'in kendisine yardım edene para uzatışı onun ise bunu kabul etmeyişi ve brad pitt'in oyunculuğunu konuşturduğu minnet dolu bakışı beni çok etkiledi.
Düğünlerde para takma olayı bir bize özgü sanırdım ama meksika'da da varmış.
Amerikan polislerinin ve amerikan hükümetine yeren replikler ve sahnelerde çok hoştu. Binde bir de olsa birilerinin bazı şeyleri gerçeğe yakın göstermesi güzel.
--spoiler--
