atatürk'ün gençliğe hitabesini tekrar tekrar gözden geçirmemize neden olan talihsiz sözlerdir. israrla ve israrla okuyunuz;
"Ey Türk Gençliği !
Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve mudafaa etmektir.
mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. bu temel, senin en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır. bir gün, istiklâl ve cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve serâitini düşünmeyeceksin! bu imkân ve şerâit, çok namusait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mumessili olabilirler. cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, ***iktidara sahip olanlar*** gaflet ve dalâlet ve hattâ hiyanet içinde bulunabilirler. hattâ ***bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, mustevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler***. millet, fakr u zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
