15039.
-
aşkla gösteriyorsun cemâlini ve celâlini.
aşkla kalbimden sildiklerini yetinmeyip; elimden de alıyorsun.
senden başka her şeyi haram kılıyorsun.
cezben tatlı bir meltem gibi salına salına çekerken kendine; kimi zaman da hortum gibi yutuyor.
bir deniz kızı gibi dalıp denizine inciler toplarken; bazen de suyun girdabında boğuyor, istiridyenin içine hapsediyorsun.
gece iyice yaklaşan yıldızları elimi uzatıp okşamak da var; meteor yağmurlarının altında taşlanmak da.
aşkın nuru ile parlarken bir pırlanta gibi; aşkın nârı ile ışığı sönmüş bir kömür parçası gibi olmak da.
kâinatı içimde hissettiğim de oluyor zaman zaman; kâinatın içinde toz gibi kaybolduğum anlar da.
cezbenden önce bir sağa bir sola savrulurdum ancak; şimdi bir yukarı bir aşağı vuruyorsun.
bir acı, bir sancı...can çekişerek son nefesi mi veriyorum; yoksa can havli ile nefesine mi doğuyorum?
