arapçanın yanında türkçe de serbest olsaydı iyi niyete inanabilirdik ama sadece türkçe'den okuyacaksın demek üstü kapalı olarak şunu demektir; ben sana öyle bi çeviri yapıcam ki sadece benim kafama göre çevirdiğim şeyi okuyabileceksin, ayetleri yorumlama yeteneğini elinden alıcam çünkü sana doğrusunu çevirip göstermeyeceğim.
bunun neresinde ifade özgürlüğü? aynı dönemde fransızca kitaplar neden yasaklanmıyor mesela sorun eğer yabancı dilden türkçemizi korumaksa?
