Geçenlerde, sıkıldığım istanbul da aklımda vitaminin şarkısıyla uyandığım sabah ve devamındaki yaşananlar.
" Keyifli bir melodide söylüyordum. Dişlerimi fırçalayıp duşumu alıp üzerimi giyindikten sonra bir bardak şekersiz çayımı koydum kendime. Her sabah apartmanın karşısındaki ağaçta ve karşıdaki çatılarda duran martılar ve kargalar yine beni bekliyordu. Salam ve peynirleri hazırlayıp balkon demirine koyduktan sonra içeri girip onları almalarını izledim. Bugünlerde tek keyif aldığım şey ve arkadaşlarım onlardı.
Çayımı yudumlayıp bitirdikten sonra yanıma hiçbir şey almayıp dışarı çıktım. Bugünlerde istanbul buz gibi havaya bırakmıştı kendini. Yavşak, karaktersiz ve kendini bir bok sanan bu şehrin insanlarından sıkılmış haldeydim artık. En son yine biriyle tartışmıştım sokakta kendini bir bok sanan tiplerden biriyle. Biraz uzaklaşmak kafa dinlemek istediğimi hissediyordum.
Şimdi ise adımlarımı otobüs bileti almak için yolun aşağısına doğru atıyordum. Gideceğim yeri birkaç gün önce belirlemiştim. Bana hem tanıdık hem de yabancı olabilecek bir yeri seçmiştim. Yanımda olan tek şey telefonum ve ilk defa tek başıma bu kadar uzun bir yolu gidecektim. Bileti aldığım yerdeki çalışanla biraz sohbet ettim, defalarca aldığım bir yer olduğundan. Sonra da servisi beklemeye başladım.
Uzun zamandır yazma sıkıntısı yaşıyordum. Aklıma bu geliyordu. Otururken, beklerken. Telefona bakma gereği duymuyordum çünkü orda kimsenin aramasını mesajını beklemiyordum. Uzun zamandır durum buydu eh alışmıştım da. Uzun zaman sonra öğlen vakitlerinde binip akşam bir yerde olacaktım. Tabi önceden gideceğim yerde yer ayırttığım için sorun olmayacaktı.
Servis gelmiş, binmiş ve bineceğim otobüste ben geldikten hemen sonra gelmişti. Otobüse binip yerime oturdum. Mevsimden olsa gerek fazla kimse yoktu. Daha çok gençler vardı zaten. Bu yol bana çocukluğumu hatırlatacak senelerce yazları güzel zaman geçirdiğim yerden daha ilerisine gideceğim bu sefer sadece tek fark bu. Neyse saat öğlen olsa da kulağıma kulaklıgı takıp müziği açmıştım.
Yolu izlemek istemiyordum. O yüzden müziğe kendimi bırakıp uykuya dalmayı tercih ettim bu daha iyi olacaktı benim için. Biraz dinlenmem gerekiyordu. Müziğe rağmen otobüstekilerin sesini duysam da umrumda olmuyordu.
istanbul dan çıkarken evdekilere mesaj atıyordum. 'yola çıktım'.
