yedinci cadde

entry78 galeri video1
    37.
  1. sen gittin ne varsa gitti senle beraber
    çünkü seni sevmekle başlamıştı herşey
    aşka kelepçe vurulmaz amirim, işte ellerim
    başkenti ben vurdum, suçluyum
    ne olduysa 7. caddede oldu amirim
    mayıs'tı ağaçlar henüz çiçeğe durmuş
    saatler çoktan akşam olmuştu...

    bilirsin 7. caddenin delikanlilari başka olur
    daha dogrusu 7. cadde başkadır da
    delikanlılar ona ayak uydurur
    henüz ilk voltada oltayla yanakları yırtılan
    bir balık gibi kalıverdım ortada
    aşk buysa, adı zehra...

    üniversite yılları o zamanlar, gurbet bir yanda ağlar
    sıla bır yanda anam doktor oğluna kız arar
    oysa daha aç yatılıp tok kalkılan sabahlar
    babam sıkıntı çekmesin diye harçlık tasaarufunda dar zamanlar
    ama yiğitlik var serde
    anadolu delikanlisini kim yikar
    ustelik milat daha zehrayken amirim
    anadolu delikanlısını kım yıkar...

    ömer once doktor olacak sonra baba
    zehra önce avukat olacak sonra anne
    zehra'dan öncesi deli ömer
    zehra'dan sonrası dert keder
    aşk denen ok düşünce yüreğe
    zaman toz olurmuş meğer sevilenin ayak izinde
    mekan denen köz külleriyle gömülürmüş ezele
    seven sevilen tek hecede aradan cıkarmış herşey sessizce...

    böyle başladı işte amirim... böyle başladı...
    davullar böyle, sözler böyle başladı türküye
    yer sarsıldi halaydan gök indi
    dünya evine giren kimdi, kimdi çıkan amirim
    böyle başladı, silahlar böyle patladı...
    avuç içlerine yakılan kına kan oldu içtik kana kana...

    nasıl oldu anlamadık. kör değil kör değil
    gözleri sonuna kadar açıktı
    kurşun önce duvağına değdi zehramın
    sonra duvağıni deldi doktordum ama
    yetişemedim hastaneye...

    bir oğlan, bir kız duşlerken
    düğün gecesi toprağa verdik zehramı işte...

    ne olduysa 7. caddede oldu amirim
    mayıs'tı, ağaçlar henüz çiçeğe dönmüştü
    saatler çoktan akşam olmuştu
    ömer yine delirmiş milattan önceye dönmüştü
    töre düğünde göğü vurmaksa, gök vurulmuş
    zehram kandan gelinliğiyle, toprağa doymuştu...

    bunu da böyle yaz amirim... bunu da böyle yaz...
    aşka kelepçe vurulmaz, işte başkenti ben vurdum!
    suçluyum, töreyi bu ellerle, ellerimle boğdum...
    7. caddede ben ölü kalbi elinde artık serseri bir kurşun
    kim olsa vurudum amirim... kim vursa ölürdüm amirim...

    can düştu kara toprağa cananım düştü
    kurşunlar gökte dağildi baharım düştü
    aşka kelepçe vurulmaz vurulmaz gayrı
    cananım toprağa düştü toprağa düştü
    gelinlik kefene döndü kefene döndü...

    ali ulurasba
    2 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük